Balans. Wat een jeukwoord… of niet?

Balans. Ik hoorde het mezelf vandaag weer tegen iemand zeggen. En niet eens in m’n praktijk, maar tegen de installateur, die onze balkondeur kwam repareren.

Ik kreeg er zelf een beetje de kriebels van.

Balans is in mijn hoofd namelijk een beetje een jeuk-woord. Ik zeg een beetje, maar ik bedoel erg. Volgens mij komt ’t omdat ik het woord overal, te pas en te onpas, hoor of lees. En ik ben er daarbij voor mijn werk dagelijks mee bezig.

Wat doet het woord “balans” met jou? Lopen ook de rillingen over je rug, of vind je het juist wel een fijn woord?

Ik heb voor mezelf eens opgeschreven welke associaties ik met het woord heb. En dat leverde een flinke lijst op. Dat had ik niet verwacht. En het waren voornamelijk dingen waar ik bang voor ben. Dingen die kunnen gebeuren wanneer balans weg valt. En toen realiseerde ik het me; Balans is zó belangrijk, dat ik de kriebels krijg bij de gedachte dat het weg is. Niet van balans zelf.

Doorschieten

Misschien herken je dat wel. Je wilt graag iets goed doen, geen half werk leveren. Het liefst voor de 10 gaan en niet voor de 7. Anderen niet teleurstellen, jezelf niet teleurstellen. Je niet aanstellen. Even doorzetten. En voor je het weet, ben je doorgeschoten. Jezelf voorbij gegaan en nu zit je weer in de lappenmand.

Had je eerder wat gas teruggenomen, was het waarschijnlijk niet zover gekomen.

We leven in een nogal Yange wereld. Veel actie, en vooruitgang en doorgaan. En daarbij is er weinig ruimte voor Yin, van rust en reflectie en zorgen voor jezelf. En als je het Yin Yang teken even voor je ziet; beide delen zijn even groot en ze gaan in elkaar over. Anders gesteld: Wil je dat Yang goed gaat, moet je evenveel aandacht voor Yin hebben.

Op twee benen staan

Wanneer je leert staan, val je om de haverklap. Je hebt je evenwicht, je balans nog niet gevonden. Wanneer je die wel hebt, sta je stevig op twee benen. En dan ga je lopen. Dan moet je ook in balans blijven als je eerst op je enen been en dan op je andere been staat. En zo gaat het ook met de andere dingen in het leven. Vooruit komen, lukt alleen goed, wanneer je in balans blijft. Eerst het één en dan het ander.

Balans is dus ook niet een statisch iets, maar bestaat dankzij beweging. Een beetje van dit én een beetje van dat. Een beetje geven en een beetje nemen.

Geven én nemen

Zo werkt het bij een weegschaal ook. Je doet er aan de ene kant wat bij of af om de naald in het midden uit te laten komen.

Als je dus, net als ik, iemand bent die de neiging heeft om maar dóór te blijven gaan, kan het geen kwaad om regelmatig te checken of jouw naald nog wel ongeveer in het midden staat. En misschien is het ook verstandig om te zien hoever je naald naar de ene of de andere kant doorslaat.

Tijdig nee zeggen, ruimte voor jezelf vrij houden in je agenda, af en toe jezelf juist aanzetten tot iets ondernemen. Het zijn allemaal kleine dingen die je zelf kunt doen om steeds vaker in een gebalanceerde situatie te zijn. En balans schept rust, overzicht en ruimte.

Hoe wijd is jouw pendelbeweging? Schiet je van het ene uiterste in het andere? Of maak je de beweging steeds een beetje smaller?