Blokkade of uitdaging?

“Ik voel ieder trimester een blokkade. Ik weet niet waarom, maar het lijkt wel alsof iets in me blokkeert en ik kom gewoon niet in beweging.”

Gewoon een zinnetje. Een gesprek op het schoolplein, moeders onder elkaar. Ik hoorde dit en ik ging beter luisteren.

Ik denk dat de moeder in kwestie wel 10 keer het woord blokkade in de mond nam en verder uitlegde hoe ze niet kon opstarten, ze zich niet gemotiveerd voelde of er geen zin in had.

Op een gegeven moment werd ik er een beetje kriebelig van.

“Let eens op de woorden die je gebruikt, kan je in plaats van blokkade niet iets anders zeggen? Dat je nog wat motivatie moet kweken, of dat je het met frisse tegenzin toch gaat doen?”

Impact van woorden

De woorden die je zegt, en zeker ook de woorden die je denkt, hebben een grote impact.

Ze beïnvloeden hoe je je voelt, wat je doet en hoe je het leven ervaart.

Ik moet dan ook altijd denken aan Brigitte Kaandorp: “Ik heb een heel zwaar leven. Echt héél zwaaaaaar!

Het lied en hoe ze het brengt is hilarisch, maar als je alleen de tekst leest, wil je bij wijze van spreken je bed niet meer uitkomen van ellende.

Ik zeg altijd tegen de mensen in mijn praktijk, dat je zelf de zwaarte van je leven bepaalt. Hoeveel pijn je ook in je lichaam hebt, wat je ook allemaal meemaakt.

De zwaarte wordt bepaald in jou reactie op wat er op je pad komt. En dus ook door de woorden die je daarbij gebruikt.

Blokkade zet je vast

Blokkade is bijvoorbeeld zo’n woord wat je helemaal klem zet. Je ziet het ook meteen voor je.

Blokkade.

Noem je iets een uitdaging, in plaats van blokkade, wordt het al heel anders. Je creëert mogelijkheid.

Bij een uitdaging kan het dus wél, ook al is het misschien niet makkelijk. Bij een uitdaging, wil je je mouwen flink opstropen en het erop wagen, terwijl een blokkade je misschien de handdoek in de ring doet gooien.

Ik wil je vandaag eens vragen om te letten op de woorden die je gebruikt, vooral bij de lastigere dingen in het leven.

Hoe spreek je erover tegen anderen?

Maar nog belangrijker, hoe spreek je erover tegen jezelf? Welke beelden creëer je voor jezelf door die woorden te gebruiken?

En welke woorden zou je daarvoor in de plaats kunnen gebruiken? Welke worden geven meer lucht en mogelijkheid tot beweging, dan de woorden die je tot nog toe hebt gebruikt?

Alle woorden tellen

Zie je trouwens wat ik daar deed?

Ik schreef “tot nog toe”. Deze woorden heb ik expres gekozen. Want ook deze woorden hebben impact.

Wanneer ik had geschreven “die je gebruikt”, had dat niet het einde van die gewoonte ingeluid. Dan was het iets wat jij gewoon altijd doet. En dat willen we niet. Je wilt dat oude, niet helpende gedrag juist achter je laten. Daarom “tot nog toe.”

Dus, omdat herhaling helpt, nu nog een keertje:

Let op de woorden die je gebruikt. Juist als je het idee hebt niet vooruit te komen, klem te zitten of als je het leven héél zwaar vindt. Onderzoek wat je zegt en wat je denkt en kies bewust voor woorden die ruimte maken.

Je hoeft echt niet alles 180 graden om te keren, maar wat meer nuance in je woordkeuze, scheelt heel veel in hoe je het leven ervaart.

Welke woorden ga jij niet meer gebruiken? En welke zeg je ervoor in de plaats?

Ik vind het heel leuk om van je te horen en als je het hieronder deelt, dan help je daar misschien ook anderen mee.

Deel je het in de comments?