Wat neem je mee?

Ik ga op reis en ik neem mee…. Heerlijk autospelletje, waar mijn zoontje de ballen van snapt.

Waarom moet ik die dingen die jij wilt, meenemen? Ik neem dat toch niet mee mama?

Hij neemt het leven en vaak dit soort spelletjes nogal letterlijk.

En als je het zo bekijkt klopt het ook, wat hij zegt.

Je neemt mee op reis wat jij relevant vindt.

Wat kan een 7-jarige het schelen of er schone onderbroeken of een trui in zijn koffer zitten. Als de knuffels en de lego maar mee zijn! O ja, en het voorleesboek.

We zijn vorige week een paar (dus 2) nachtjes naar de Ardennen geweest. En de hoeveelheid spullen die in de auto ging, was werkelijk ongelooflijk. En wij zijn van nature redelijk compacte inpakkers, die niet veel nodig hebben onderweg. Maar er zat een heleboel  “wat als…” bij en dat tikt wel aan.

Wat neem je mee?

De afgelopen tijd heb ik het veel gehad over loslaten.  Dus eigenlijk over de “wat als…” spullen die je in de gang kunt laten staan. Of beter nog, naar de kringloop brengt.

Maar op de drempel van het nieuwe jaar, is het óók goed om te bekijken wat je juist niet achter je laat.

Wat neem je mee het nieuwe jaar in?

Wat is waardevol gebleken?

Waar heb je in het nieuwe jaar ook iets aan?

Welke nieuwe kennis en vaardigheden heb je opgedaan?

Hoe ben je gegroeid?

Ik heb het voor mezelf eens op een rijtje gezet.

Wat laat ik los en wat neem ik mee?

En terwijl ik het aan het opschrijven was, zag ik de lijst “meenemen” steeds verder uitlopen. Wat is dit een schitterend mooi jaar geweest! Ik krijg er gewoon een warm gevoel van.

Dit neem ik mee:

Het belangrijkste wat ik meeneem is de wetenschap dat ik veel meer kan, dan waar ik mezelf toe in staat acht. Of het nu met opvoeden, klussen, acupunctuur of een bedrijf runnen te maken heeft.

Het afgelopen jaar heb ik mezelf regelmatig versteld doen staan.

En ik ben blij dat ik het heb opgeschreven, want op papier ben ik nu dus super woman. Toevallig.

Wat ik ook meeneem zijn de vriendschappen en collega-schappen ( is nu een nieuw woord) die me vleugels geven. Die gelijkwaardig zijn, met eerlijke, lieve mensen, die ook zeggen waar het op staat.

Ik heb dit jaar een aantal nieuwe mensen ontmoet, maar ook oude vriendschappen weer mogen herontdekken, waar ik heel blij van word.

Het afgelopen jaar ging het leven alle kanten op, maar de stabiele basis van mijn man en kind was er altijd.

Niet altijd makkelijk, wel altijd daar. Die basis neem ik ook mee.

Ik heb een keuze gemaakt.

De keuze om mij te specialiseren in chronische pijn en dan nog specifieker fibromyalgie.

En uit de gesprekken in mijn praktijk, de behaalde resultaten, de reacties van jullie op wat ik schrijf én het gevoel dat me dat allemaal geeft, weet ik dat dat de juiste keuze was.

Die gaat dus ook mee.

Als ik zo in mijn koffertje voor 2020 kijk, realiseer ik me dat ik een verschrikkelijk rijk mens ben.

En dat is niet geluk, maar vooral bloed, zweet en tranen en zelf gedaan. Dus extra trots.

En jij?

Wat neem jij mee het nieuwe jaar in?

Ik wens jou het allerbeste in je koffertje.