Welke kant staat je neus op?

Ineens schoot iets in m’n hoofd en ik kan me niet meer herinneren waar ik het gelezen of gehoord heb. En omdat ik het zo grappig/bijzonder vind, wil ik het hier even met je delen.

Als je een weg zou tekenen met aan de ene kant het verleden en aan de andere kant de toekomst, en je zou er een poppetje op tekenen, welke kant zou de neus op staan?

Voor mij automatisch naar de toekomst kant. En bij jou?

En schijnbaar is dat dus cultureel bepaald. Want in China is dat dus andersom.

Dan kijkt het poppetje naar het verleden.

En waarom?

Omdat we het verleden weten en dus kunnen zíen, maar de toekomst is onbekend. Die zit dus nog verstopt achter je rug.

Ik vind het zo mooi en zo waar, maar toch blijft iets in mijn hoofd zeggen dat het niet klopt.

We zijn zo gewend om ons op de toekomst te richten en het verleden achter ons te (moeten) laten, dat dit Chinese beeld niet juist lijkt. Niet kán kloppen.

Maar natuurlijk hebben die Chinese oude wijsgeren gelijk. We kunnen niet in de toekomst zien, maar wel naar het verleden kijken.

En weet je, ik denk dat dat ook heel goed zou zijn voor ons, om ons eens om te draaien op ons pad naar de toekomst en eens terug te kijken op ons verleden.

Want door ons doorstappen en het verleden achter ons laten, missen we vaak waardevolle lessen. Lessen die ons juist op ons pad naar de toekomst zo goed kunnen helpen.

Het is dus ook niet voor niets dat ik tijdens mijn programma’s als eerste de nadruk leg op je verleden.

Of, zoals Jörgen Rayman, als tante Es vraagt aan zijn gasten: “Wie is je vader, wie is je moeder?”

Leren van wat achter je ligt

Door te kijken naar waar je vandaan komt, zie je wie je geworden bent. Kun je ook ontdekken waarom je bepaalde keuzes maakt en waarom je hebt geleerd om te reageren op het leven zoals je doet.

We vinden het vaak spannend om te kijken naar ons verleden en om het eens goed de aandacht te geven, omdat er vaak ook zoveel zichtbaar wordt, wat we eigenlijk liever willen vergeten.

En dat zijn vaak juist de dingen die aandacht mogen krijgen. Maar, niet de aandacht die we het gewend zijn om te geven, die aandacht beladen met negativiteit.

Nee, want juist wanneer je er voorbij bent en er vanuit de toekomst naar kunt kijken, kun je er met een andere blik naar kijken. Je kunt er als het ware een nieuw, positiever licht op laten schijnen.

Je kunt zien welke lessen je eruit hebt geleerd. Of welke goede dingen uit die rotsituatie zijn voortgekomen. En zo ruim je de geesten uit het verleden op en kunnen ze je niet meer onderuit halen op je pad naar de toekomst.

Soms een stukje achterstevoren lopen, of omgekeerd stilstaan, kan er dus voor zorgen dat je met meer vertrouwen met je rug naar de toekomst kunt staan.

Sta jij ook wel eens met je rug naar de toekomst en met je neus naar het verleden?